Σήμερα κλείνει ακριβώς ένας χρόνος απο τη μέρα που έφυγε η Μάμου. Ένας χρόνος που το κορίτσι μου έκλεισε τα ματάκια του για πάντα ύστερα απο πολλά προβήματα υγείας και σήμερα νιώθω τόσο έντονα την ανάγκη να ανεβάσω ξανά ένα κείμενο που είχα γράψει και είχα ανεβάσει στο παρελθόν.Ένα κείμενο για το πώς την βρήκαμε και πώς εκείνη τελικά βοήθησε εμένα να ξεπεράσω την κατάθλιψη και να με κερδίσει ξανά η ζωή:
Μαμουλίσιους!
Είναι η πρώτη γάτα που απέκτησα και έχω τρομερό δέσιμο μαζί της γιατί ήταν η αφορμή να ξεπεράσω την κατάθλιψη. Πιστεύω ότι πολλοί θα με καταλάβουν!
Τη βρήκα σε τραγική κατάσταση όταν περνούσα μια τρομερά δύσκολη φάση της ζωής μου. Μια περίοδο που αν τύχαινε να γελάσω…δεν ξέρω γιατί αλλά ένιωθα τύψεις που το έκανα και ξαφνικά έβαζα τα κλάματα. Ένιωθα ότι δε μου άξιζε να είμαι χαρούμενος, δεν μου άξιζε να γελάω, να χαίρομαι και να απολαμβάνω τη ζωή. Ένιωθα ότι δε μου άξιζε να βγαίνω να κάνω έναν περίπατο, ούτε καν να τρώω και νόμιζαν όλοι πως είχα νευρική ανορεξία και κάνεις δε σκεφτόταν ότι είχα κατάθλιψη.
Ήταν μια μακρά καταθλιπτική περίοδος που κράτησε κάποια χρόνια γιατί ύστερα από ένα ατύχημα είχαν έρθει τα πάνω κάτω στη ζωή μου και τα έβλεπα όλα γκρίζα και μαύρα. Μου είχαν πει ότι δεν θα ξαναπερπατήσω κανονικά, έμεινα χωρίς δουλειά…συγγενείς γύρισαν τις πλάτες και κάποιοι φίλοι απέφευγαν να κάνουν παρέα με τον σακάτη όπως είχα ακούσει να με αποκαλεί ένας από αυτούς. Ακόμα και τη σχέση μου είχα χάσει.
Όμως δεν θέλω να είμαι αχάριστος. Με στήριξε ένας φίλος μου και του είμαι ευγνώμων που μου άνοιξε το σπίτι του…αλλά πάντα ένιωθα χάλια χωρίς τότε να μπορώ να καταλάβω ακριβώς το γιατί. Ίσως γιατί ένιωθα πως ήμουν βάρος. Ελεγα καλύτερα να μη ζούσα για να ηρεμήσει και αυτός ο “καημένος ο Νικολάκης”.
Η ζωή μου ήταν έτσι μέχρι τη μέρα που βρήκαμε τη Μάμου ετοιμοθάνατη. Τότε ένιωσα ότι μπορώ να κάνω κάτι καλό, ένιωσα ξανά χρήσιμος, ενεργός! Παλεψα μαζί της για να ζήσει. Εκεί ήταν που είπα ότι πρέπει να είμαι καλά για να τη βοηθήσω. Υποσχέθηκα ότι αν τα κατάφερνε θα έβαζα τα δυνατά μου να δυναμώσω ψυχικά και σωματικά γιατί ήμουν ένα ερείπιο. Της είχα ψιθυρίσει στο αυτί πως την αγαπούσα και αν γίνονταν καλά θα έκανα το καλύτερο που μπορούσα για να ζήσει όμορφα(αρχικά ήταν να δωθεί για υιοθεσία γιατί είχα αλλεργία).
Προτεινόμενο Άρθρο
Η Μάμου δυνάμωσε ενώ αρχικά μας είχαν πει πως δε θα τα κατάφερνε. Μαζί της δυναμωσα κι εγώ ενώ ξαφνικά ξεπέρασα και την αλλεργία που είχα στις γάτες οπότε αποφάσισα να την κρατήσω (πήρα και το οκ από τον συγκάτοικο).
Κάθε πρωί ξυπνούσα, την έβλεπα και χαμογελούσα ενώ όταν δεν ήμουν καλά ερχόταν επάνω μου για χάδια και σιγά σιγά ο γκρίζος κόσμος που ζούσα απέκτησε χρώμα!
Πήρα τη απόφαση να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα με τον εαυτό μου. Εβγάλα από τη ζωή μου ανθρώπους που όταν έπαθα το ατύχημα δεν ήθελαν πολλά πολλά με έναν σακάτη κι επειδή μέχρι τότε δεν μπορούσα να εργαστώ αποφάσισα να βρω κάτι να κάνω. Ξεκίνησα ξανά δημιουργώ με όποιο τρόπο μπορούσα. Ζωγραφική, διακοσμητικά και κυρίως μαγειρική και ζαχαροπλαστική σε τέτοιο βαθμό που τελικά πήγα, σπούδασα μαγειρική και τώρα πια είναι το νέο μου επάγγελμα.
Σε όλα όσα έκανα όμως ήθελα πολύ χρώμα! Έτσι όπως έβλεπα τη Μάμου.
ΥΓ: Φυσικά οφείλω πολλά και στον κολλητό μου που ήταν πάντα δίπλα μου. Μπορεί τότε να μην κατανοούσε ότι είχα κατάθλιψη αλλά ήρθε η Μάμου να τον συμπληρώσει και να μας διδάξει πολλά και κυρίως την αληθινή αγάπη!
Επιτέλους, θα δουν «άσπρη» μέρα: Τα 5 ζώδια που θα πλουτίσουν το 2025
ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΝΟΙΚΟΚΥΡΕΣ: Διαλύει τα άλατα και τη βρωμιά από τον σωλήνα του πλυντηρίου, τα ρούχα μυρίζουν ξανά φρεσκάδα
Φλαμουριά ή Τιλιά: Το Φάρμακο της φύσης με το μεθυστικό άρωμα
Προσοχή: Αλλάζει ραγδαία ο καιρός σε λίγες ώρες
![Κηδεία Δημήτρη Σούρα: Βαρύ πένθος στο “τελευταίο αντίο” – Υποβασταζόμενη η σύζυγός του, Ελένη Μαρούδα [εικόνες]](/media/-/medium/2024/49/06/auto-draft_.jpg)
