Νίκος Ρίζος: Ο “κοντός” του ελληνικού κινηματογράφου, οι 300 ταινίες-ρεκόρ, η επιρροή του Ορέστη Μακρή και το τέλος πάνω στη σκηνή

Ο Νίκος Ρίζος ήταν πρωταγωνιστής της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου και έχει εμφανιστεί σε αρκετές θεατρικές παραστάσεις μαζί με γνωστά ονόματα όπως η Γεωργία Βασιλειάδου, ο Τάκης Μηλιάδης, ο Αλέκος Σακελλάριος και πολλοί άλλοι. Evi Karra 2024-10-01 10:35:07

Νίκος Ρίζος: Τα πρώτα χρόνια της ζωής του και η είσοδος στον χώρο του θεάματος

Ο μεγάλος κωμικός Νίκος Ρίζος γεννήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου του 1924 στην Άρτα.Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην επιθεώρηση του Αλέκου Σακελλάριου «Άνθρωποι, άνθρωποι» το 1948, στο θέατρο «Μετροπόλιταν», μαζί με τη Σπεράντζα Βρανά στο νούμερο «Το τραμ το τελευταίο».

Στα χρόνια που ακολούθησαν συμμετείχε σε διάφορους θιάσους και το 1959 δημιούργησε δικό του, μαζί με τους Γιάννη Γκιωνάκη και Τάκη Μηλιάδη, με τους οποίους συμπρωταγωνίστησε στις επιθεωρήσεις των Δημήτρη Βασιλειάδη και Ναπολέοντα Ελευθερίου «Ομόνοια πλατς-πλουτς» και «Μαντουμπάλα».

Με τους ίδιους συνθιασάρχες και τις αδελφές Καλουτά έπαιξε στο θέατρο «Κυβέλης» στις επιθεωρήσεις «Καινούργια Αθήνα», «Άνθρωποι του ’60» και στη μουσική κωμωδία του Στέφανου Φωτιάδη «Ζητείται τεμπέλης». Το καλοκαίρι του 1960 συνεργάστηκε με τους Βασίλη Αυλωνίτη, Γιάννη Γκιωνάκη, Τάκη Μηλιάδη και Ρένα Βλαχοπούλου, στο θέατρο «Μετροπόλιταν», στο έργο του Γ. Γιαννακόπουλου «Κάθε καρυδιάς καρύδι».

Το 1961 δημιουργήθηκε η θιασαρχική τριάδα «Βασίλης Αυλωνίτης – Γεωργία Βασιλειάδου – Νίκος Ρίζος», που διατηρήθηκε, σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία, έως το 1965, παρουσιάζοντας διάφορες κωμωδίες τόσο στην Ελλάδα όσο και στη Γερμανία για τους μετανάστες. Το 1986 μετέτρεψε τον κινηματογράφο «Άστορ» της οδού Σταδίου σε θέατρο, το οποίο λειτούργησε υπό την καλλιτεχνική διεύθυνσή του έως το 1990. Από το ’90 και μετά άρχισε να συνεργάζεται και πάλι με άλλους θιάσους.

Νίκος Ρίζος: Ο “κοντός” του ελληνικού κινηματογράφου, οι 300 ταινίες-ρεκόρ, η επιρροή του Ορέστη Μακρή και το τέλος πάνω στη σκηνή

Νίκος Ρίζος: Οι ταινίες και η παρουσία του στην τηλεόραση

Ο Νίκος Ρίζος έκανε και πολλές κινηματογραφικές ταινίες, που αγγίζουν τις 300. Ξεχωρίζουν: «Η Αγνή του λιμανιού» (1952) και «Το σοφεράκι» (1953) του Γιώργου Τζαβέλλα, «Χαρούμενο ξεκίνημα» (1954) και «Τζο, ο τρομερός» (1955) του Ντίνου Δημόπουλου, «Ο θησαυρός του μακαρίτη» (1959) του Νίκου Τσιφόρου, «Η κόμισσα της φάμπρικας» (1969) του Ντίμη Δαδήρα, «Ο αισιόδοξος» (1973) του Κώστα Καραγιάννη, «Η αρχόντισσα και ο αλήτης» (1969), «Ο γίγας της Κυψέλης» (1968), «Συμμορία εραστών» (1972) του Βαγγέλη Σερντάρη κ.ά.

Νίκος Ρίζος: Η επιρροή του Ορέστη Μακρή

Ο καλός του φίλος, Ορέστης Μακρής συμβούλευε τον Νίκο Ρίζο «Να είσαι σεμνός Νίκο» . «Όσο ψηλά κι αν φτάσεις – γιατί βλέπω ότι έχεις ψυχή και θα φτάσεις – ποτέ μη φουσκώσεις.». Ο αγαπημένος μας ηθοποιός έφτασε ψηλά αλλά ποτέ δεν φούσκωσε. Είχε πάντα στο νού του, τα λόγια του καλού του φίλου και παρέμεινε ένας ταπεινός άνθρωπος, παρά την μεγάλη καριέρα που έκανε. Αξίζει να σημειωθεί πως είχε γενέθλια, την ίδια μέρα με τον μεγάλο Ορέστη Μακρή.

Στη μικρή οθόνη πρωταγωνίστησε μαζί με τη Μάρθα Καραγιάννη στη σειρά «Ο δρόμος» του Κώστα Λυχναρά, σε σενάριο Κώστα Πρετεντέρη, καθώς και στην τηλεοπτική μεταφορά του μυθιστορήματος του ακαδημαϊκού Τάσου Αθανασιάδη «Η αίθουσα του θρόνου», στο MEGA.

Πέθανε στις 20 Απριλίου του 1999, σε ηλικία 75 χρόνων.

Ο Νίκος Ρίζος ήταν, λοιπόν, ένας ταλαντούχος ηθοποιός. Έμεινε γνωστός κυρίως για τους κωμικούς του ρόλους και ο κινηματογράφος οφείλει πολλά σε αυτόν. Η καριέρα του ήταν μακρά και οι ρόλοι του αξέχαστοι. όπως, βέβαια, και η προσωπικότητά του, σύμφωνα πάντα με δηλώσεις συναδέλφων του.