Δύο χρόνια συμπληρώνονται από την ανείπωτη τραγωδία στα Τέμπη, που στοίχισε τη ζωή σε 57 ανθρώπους και βύθισε την Ελλάδα και τον απόδημο Ελληνισμό στο πένθος. Ανάμεσα στα θύματα, η 20χρονη Κλαούντια Λάτα, η οποία άθελά της έσωσε τη ζωή του συντρόφου της, Βασίλη Νεθερίδη.
Η μοιραία διαδρομή και η σωτήρια σύμπτωση
Το ζευγάρι είχε περάσει το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας στην Πάτρα και ταξίδευε με το μοιραίο τρένο προς τη Θεσσαλονίκη. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής, οι δυο τους βρίσκονταν στο κυλικείο, που ήταν στο 3ο βαγόνι. Κάποια στιγμή, η Κλαούντια του ζήτησε να επιστρέψει στο πίσω μέρος του συρμού για να βρει θέση να καθίσουν. Αυτή η τυχαία απόφαση έμελλε να σώσει τη ζωή του Βασίλη, ενώ η ίδια έμεινε πίσω, στο βαγόνι που καταστράφηκε ολοσχερώς από τη σύγκρουση.
“Έκανα το πολύ 15 βήματα μέσα στο βαγόνι με τις καμπίνες, δηλαδή το 3ο. Τότε αισθάνθηκα ένα “μπαμ”, πετάχτηκα αρκετά μέτρα προς τα πίσω με την πλάτη και λιποθύμησα” είχε δηλώσει ο νεαρός στον Alpha.
“Δεν κατάλαβα καν τι είχε συμβεί, απλά ένιωσα μία μάζα σιδερικών να έρχεται κατά πάνω μου και να με τσαλαπατάει. Ευτυχώς, είχα άγιο και δεν τραυματίστηκα πουθενά. Εγώ ξύπνησα λόγω των καπνών. Άρχισα να πνίγομαι και να βήχω.
Για τις δραματικές στιγμές που ακολούθησαν είχε εξιστορήσει: “Άρχισαν να με κλωτσάνε κάποια πόδια μέσα από τα σίδερα. Σε κάποια φάση, έκλεισα τα μάτια μου, έφυγε ένα δάκρυ και είπα ότι θα καώ ζωντανός”.
“Το μόνο φως ήταν της φωτιάς”
“Δεν είχα καταλάβει ακόμη τι είχε συμβεί γιατί ήταν όλα σκοτεινά. Το μόνο φως ήταν της φωτιάς. Εγώ είχα απλά σοκαριστεί. Κάποιοι φώναζαν ότι καιγόμασταν”.
Το ακόμα πιο τραγικό της υπόθεσης είναι πως, οι γονείς της Κλαούντια της είχαν πει “κάνε μια στάση να σε δούμε”.
Η 20χρονη Κλαούντια Λάτα: Το όνειρο που έμεινε ανεκπλήρωτο
Δύο χρόνια μετά τη φονική σύγκρουση στα Τέμπη, η μνήμη των 57 θυμάτων παραμένει ζωντανή. Ανάμεσά τους, η 20χρονη Κλαούντια Λάτα, μια αριστούχος φοιτήτρια Ιατρικής, που επέστρεφε στη Θεσσαλονίκη, γεμάτη όνειρα για το μέλλον.
Γεννημένη και μεγαλωμένη σε χωριό της Λάρισας, η νεαρή φοιτήτρια είχε την ευκαιρία να κάνει μια στάση στο πατρικό της. Οι γονείς της την παρακάλεσαν να περάσει να τους δει, όμως εκείνη αρνήθηκε. Ήθελε να φτάσει γρήγορα στη Θεσσαλονίκη, να ξεκουραστεί και να προετοιμαστεί για τις σπουδές της. Δεν ήξερε πως αυτή η απόφαση θα αποδεικνυόταν μοιραία.
Συγκινητικό αφιέρωμα στη μνήμη της
Το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου, ακριβώς στις 23:18 – τη στιγμή της τραγωδίας – φίλοι και συγγενείς της Κλαούντια συγκεντρώθηκαν στον σιδηροδρομικό σταθμό της Λάρισας. Με αναμμένα κεριά, σχημάτισαν το όνομά της, “Κλαού”, και τον αριθμό “57”, αποτίοντας φόρο τιμής στη μνήμη της και σε όλους τους αδικοχαμένους επιβάτες.