Ο Άγιος Παΐσιος δίδαξε για τις δύο αρετές που οδηγούν στην ευτυχία αλλά και στην σωτηρία της ψυχής του ανθρώπου.
Άγιος Παΐσιος: Οι δυο αδελφωμένες αρετές που οδηγούν στην σωτηρία
– Γέροντα, πώς θα σωθώ με τόσα πάθη που έχω;
– Με την αγάπη και την ταπείνωση. Μόλις αυξηθούν αυτές οι δύο αρετές, η υπερηφάνεια και η κακία θα μείνουν ατροφικές και τα πάθη θα αρχίσουν να ψυχορραγούν. Έτσι όλα τα πάθη σιγά‐σιγά θα αφανισθούν και όλες οι άλλες αρετές θα έρθουν μόνες τους. Γι᾿ αυτό στρέψε όλες τις δυνάμεις σου στην αγάπη και στην ταπείνωση. Η αληθινή αγάπη είναι αγκαλιασμένη με την ταπείνωση σαν δύο αδέλφια δίδυμα, πολύ αγαπημένα. Η αγάπη δεν χωρίζει από την ταπείνωση. Μέσα στην αγάπη βρίσκεις την ταπείνωση και μέσα στην ταπείνωση βρίσκεις την αγάπη.
Για μένα όλη η βάση στην πνευματική ζωή είναι η αγάπη και η ταπείνωση. Όπου υπάρχει αγάπη, κατοικεί ο Χριστός, η Αγάπη, καί, όπου υπάρχει ταπείνωση, την Χάρη του Θεού την πιάνει το ενοικιοστάσιο. Τότε παντού βασιλεύει ο Θεός και η γη μεταβάλλεται σε Παράδεισο. Ενώ, όπου λείπει η αγάπη και η ταπείνωση, εκεί κατοικεί το ταγκαλάκι, ο εχθρός, και ζουν από εδώ οι άνθρωποι μαζί του την κόλασηκαι συνέχεια χειροτερεύουν την θέση τους στην άλλη ζωή.
Ο ευκολότερος δρόμος για να σωθούμε είναι η αγάπη και η ταπείνωση· γι᾿ αυτά θα κριθούμε. Αυτές οι δύο αρετές συγκινούν και κάμπτουν τον Θεό και ανεβάζουν το πλάσμα Του στον Ουρανό. Από τα διακριτικά αυτά – την ταπείνωση και την αγάπη – ξεχωρίζουν οι άγιοι Άγγελοι τα παιδιά του Θεού, τα παίρνουν με αγάπη, τα περνούν άφοβα από τα εναέρια τελώνια και τα ανεβάζουν στον φιλόστοργο Πατέρα Θεό, είχε πει ο Άγιος Παϊσιος.
Παχοuλός, με μαύρα μακριά μαλλιά και κούκλα γυναίκα σύντροφο: Έτσι ήταν ο Τάιλερ πριν ερωτευτεί παράφορα τον Κασσελάκη
Ανείπωτη τραγωδία: Νεκρός 70χρονος, έπαθε ανακοπή στη μέση του δρόμου -Κατέρρευσε μπροστά στη σύζυγό του
Αγριεύει ξανά ο καιρός: Τέλος οι ηλιόλουστες μέρες – Οι ημερομηνίες της νέας ψυχρής εισβολής
Ξεσπά ο Γεράσιμος Γεννατάς: «Δεν μπορώ να βρω δουλειά, στέλνω διάφορα μηνύματα ότι… κάνω τη γάτα, τον άνδρα, τη γυναίκα, τον καναπέ»