Η Ρούλα Πισπιρίγκου καταδικάστηκε σε διπλά ισόβια για την ανθρωποκτονία των δύο κοριτσιών της, Μαλένας και Ίριδας, από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αθηνών. Το δικαστήριο τη βρήκε ένοχη για τις κατηγορίες της ανθρωποκτονίας με πρόθεση, σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, κατά συρροή, και επέβαλε την ποινή της ισόβιας κάθειρξης. Η απόφαση αυτή ελήφθη έπειτα από μια μακρά δικαστική διαδικασία και ανακοινώθηκε σήμερα (18/3), παρουσία του πατέρα των παιδιών, Μάνου Δασκαλάκη, καθώς και συγγενών της κατηγορουμένης.
Τι σημαίνουν τα δις ισόβια για τους θανάτους Μαλένας και Ίριδας
Αξιοσημείωτο είναι ότι η ποινή της ισόβιας κάθειρξης στην Ελλάδα, ακόμα και αν φέρει αυτόν τον τίτλο, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι κάποιος θα περάσει το υπόλοιπο της ζωής του στη φυλακή. Η ισόβια κάθειρξη δεν είναι αμετάκλητη, καθώς υπάρχουν πολλές παραμέτρους που επιτρέπουν τη δυνατότητα αποφυλάκισης πριν από τη συμπλήρωση της πλήρους ποινής.
Η ελληνική νομοθεσία έχει επανακαθορίσει το καθεστώς της «ισόβιας ποινής» με τις τροποποιήσεις του Ποινικού Κώδικα, καθιστώντας την ισόβια κάθειρξη ουσιαστικά 16 χρόνια φυλάκισης (πριν το 2010 ήταν 23). Παράλληλα, το 2015, ο Ποινικός Κώδικας προσδιόρισε την έννοια του «σύννομου έντιμου βίου», που αντικατέστησε το παλαιό «πρότερο έντιμο βίο», κάνοντάς τον πιο αυστηρό και συνδεδεμένο με τη συμπεριφορά του καταδικασμένου μετά την διάπραξη του εγκλήματος.
Στην πράξη, για ένα άτομο που καταδικάζεται σε δις ισόβια, η φυλάκιση του υπολογίζεται σε συνολικά 32 χρόνια (16 + 16). Υπάρχουν, βέβαια, ελαφρυντικά, τα οποία μπορεί να μειώσουν την ποινή, ανάλογα με τη συμπεριφορά του καταδικασμένου μετά το έγκλημα και τη δυνατότητα επιείκειας που εκτιμούν οι δικαστές.
Αξιοσημείωτο είναι, βέβαια, ότι η συγκεκριμένη υπόθεση, η οποία συντάραξε την ελληνική κοινή γνώμη, φέρνει στο προσκήνιο και τη συζήτηση για την ποινική δικαιοσύνη και τις αλλαγές που έγιναν τα τελευταία χρόνια στη νομοθεσία περί ισόβιας κάθειρξης. Όπως φαίνεται και από την περίπτωση της Πισπιρίγκου, το καθεστώς των ισοβίων στην Ελλάδα, αν και αυστηρό, αφήνει περιθώρια για αναθεώρηση και αναγνώριση ελαφρυντικών που μπορεί να αλλάξουν την ποινή ή ακόμα και την αποφυλάκιση του καταδικασμένου πριν από τη συμπλήρωση του πλήρους χρονικού διαστήματος.
Η πρώτη αντίδραση της Ρούλας Πισπιρίγκου μετά τα δις ισόβια
Αμέσως πριν το «λύεται η συνεδρίαση» η Ρούλα Πισπιρίγκου ζήτησε τον λόγο και ανέφερε:
Προτεινόμενο Άρθρο
«Ασκώ έφεση και αν έχω δύο λεπτά… Από την αρχή πίστευα σε μια δίκαιη δίκη και όχι όπως στη δίκη της Τζωρτζίνας. Θα συνεχίσω να λέω για την αθωότητα, να λέω ότι δεν γίνεται όλοι αυτοί να έκαναν λάθη στα δικά μου τα παιδιά, όλοι αυτοί που διαβιβάζετε (σ.σ. τη δικογραφία)… Εγώ θα γυρίσω εδώ… Εσείς όλοι θα γυρίσετε στα παιδιά σας.
Κοιτάξτε τες γιατί θα σας στοιχειώνουν με αυτή την απόφαση. Όταν κάνουμε εισαγγελικές προτάσεις, οφείλουμε να είμαστε διαβασμένοι. Άμοιρες Ιφιγένειες να λέμε άλλους. Γιατί η Ιφιγένεια δεν θυσιάστηκε. Την πήγε ο πατέρας της ο Αγαμέμνων και όχι η μητέρα της η Κλυταιμνήστρα. Να τον διαβάζουμε τον Όμηρο πρώτα.
Ο αείμνηστος Κούγιας μου είπε ότι οι λέξεις “νομίζω, υποθέτω” δεν πρέπει να ακούγονται σε μια δικαστική αίθουσα και όλη σας η πρόταση ήταν αυτή. Θα ασκήσω την έφεση και θα το φτάσω μέχρι τέλους μέχρι να δικαιωθούν οι κόρες μου».
